Ε, ναι δεν υπήρχε περίπτωση να σε αφήσω χωρίς ταπισερί “ho ho ho” φέτος. Κατέβασε λοιπό το αρχείο που ταιριάζει στην ανάλυση της οθόνης σου και καλά Χριστούγεννα να έχουμε!
♫: «The Christmas Waltz – She & Him »
Ααα…το πρώτο μου TEDx! Μπορείς να καταλάβεις τον ενθουσιασμό μου λοιπόν. Από τη στιγμή που μου έδωσαν την τσάντα με τα καλούδια και πέρασα το βραχιολάκι στο χέρι μου μέχρι το τέλος αυτής της ολοήμερης γιορτής που μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεψύχησα, δεν βαρέθηκα ούτε λεπτό, προσπάθησα να απορροφήσω όσο το δυνατόν περισσότερη πληροφορία γινόταν από τους ομιλητές και να περάσω καλά. Και νομίζω πως περάσαμε όλοι καλά.
Κλασικά ήθελα να κρατήσω σημειώσεις αλλά…ξεχάστηκα, και πως να μη ξεχαστείς όταν βλέπεις τα φανταστικά slides στην παρουσίαση του David Shing, τη γεμάτη παιδικό ενθουσιασμό ομιλία του Craig Walzer για το βιβλιοπωλείο του, ή το να βλέπεις ένα ξανθό γλυκό κοριτσάκι, την Ashley Fiolek να σου λέει ότι ήθελε από τα 6 της να γίνει Moto-cross Champion, και τα κατάφερε. Και δεν ξέρω για τους υπόλοιπους που βρίσκονταν στην αίθουσα μαζί μου, αλλά εγώ στο τσακ δεν τα έμπηξα και όχι μόνο σ’ αυτή την ομιλία (βάλε μου το somewhere over the rainbow αν θες να με αποτελειώσεις). Αλλά είχε και αστείες στιγμές η μέρα. Το χιούμορ των Lars Rasmussen και John Paul Flintoff, τις έξυπνες ατάκες του Θοδωρή Αναγνωστόπουλου, με αποκορύφωμα την εμφάνιση της ομάδας 8kick που εκεί που όλο σχεδόν το ακροατήριο ήταν σε αποσύνθεση, ξύπνησαν με τους πολύ αστείους αυτοσχεδιασμούς που έκαναν τα παιδιά.
Δύο πράγματα όμως δεν χρειάστηκε να τα σημειώσω, μου έμειναν:
Το πρώτο ήταν μια φράση της Mary Katrantzou: “The greater the artist, the greater the doubt”
και δεύτερον μια συμβουλή του Viktor Koen για το πως να κατεβάσεις ιδέες : “Κάνε ντους/πλύνε πιάτα!”
Υπήρχαν και μερικοί πολύ κουλ τύποι ανάμεσα στο πλήθος…
Είχε και μουσικάρες…
Και εμείς, το nevma δηλαδή, είχαμε κι ένα λόγο παραπάνω να χαιρόμαστε. Κι αυτό γιατί ένα από τα πρόσφατα έργα μας, το miloterranean.gr έκανε την παρουσία του στο φετινό TEDx Athens, ε και μας άρεσε πολύ σαν δουλειά 🙂 Είναι ο απόλυτος οδηγός της Μήλου για εκείνους που θέλουν να την εξερευνήσουν, με χάρτες, tips για το που να πας και τι να κάνεις…χαμός, δες το!
Για τον καθένα μας που ήταν εκεί το Σάββατο υπήρξαν διαφορετικοί ομιλητές που μας άγγιξαν, με άλλους μπορεί να διαφωνήσαμε, με άλλους να ταυτιστήκαμε, στο τέλος όμως σε όλους έμεινε μια κοινή ιδέα. Ότι όσο χάλια κι αν είναι η κατάσταση την οποία ζούμε, όση μιζέρια κι αν υπάρχει γύρω μας, μπορείς να ονειρευτείς, να παλέψεις και στο τέλος να καταφέρεις αυτό που πραγματικά θες.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν σε αυτό το κούλ τυπάκι που λέγαμε
Και ενώ ο μαραθώνιος ταινιών του Murray συνεχίζεται (κοίτα τι έχω δει μέχρι σήμερα), να κάτι ωραίο που ανακάλυψα. Το δημιουργικό γραφείο hexagonall σχεδίασε ένα αλφάβητο βασισμένο στους ήρωες ταινιών του Wes Anderson.
O Wes Anderson κάνει πολύ χαρακτηριστικές δουλειές, κι αυτό φαίνεται στους ιδιόμορφους χαρακτήρες κάθε ιστορίας που μας διηγείται, στις λεπτομέρειες των σκηνικών του, στις μουσικές με τις οποίες επενδύει τις σεκάνς του. Και αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που τον εκτιμώ σαν σκηνοθέτη, αν εξαιρέσεις “το πρόβλημα” του να εξολοθρεύει κάποιο ζωντανό σχεδόν σε κάθε ταινία του (βλέπε σκυλιά που τα πατάνε αμάξια, γάτες που τις πνίγουν κροταλίες κτλ.)
Για κάποιον που είναι φαν λοιπόν δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να καταλάβει από ποια ταινία είναι το κάθε γράμμα.
Χάζεψέ το όλο εδώ.
Ένας μήνας πριν τα Χριστούγεννα, ναι! Ας το γιορτάσουμε με ένα freebie που έφτιαξα για σένα…αγάπες!
♫: «Little Ghost – The White Stripes»
p.s: Η σημερινή μέρα απαιτεί αυτό, για να προχωράει και το project!
Το project ξεκίνησε!
Έντεκα μικρές ασπρόμαυρες ιστορίες που διαδραματίζονται γύρω από ένα τραπέζι ανάμεσα σε υπαρκτά πρόσωπα. Άβολες, σουρεαλιστικές, αστείες και συγκινητικές συζητήσεις υπό την επήρεια της καφεΐνης και τον καπνό του τσιγάρου στην ατμόσφαιρα, αυτό είναι το “Coffee and Cigarettes” του Jim Jarmusch.
“The beauty of quitting is, now that I’ve quit, I can have one, ’cause I’ve quit.”
♫: «Cigarettes and Coffee – Otis Redding»
Η ιστορία έχει ως εξής:
Το 1967 ο John Lennon μπήκε σε ένα παλαιοπωλείο και αγόρασε μια βικτωριανή αφίσα ενός τσίρκου. Αυτή η αφίσα τον ενέπνευσε να γράψει το “Being For The Benefit Of Mr Kite”, τραγούδι που ανήκει στο album “Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” των Beatles.
Ο Peter Dean, τεράστιος θαυμαστής των σκαθαριών ήθελε από πάντα να έχει ένα καλό αντίγραφο αυτού του poster στον τοίχο του σπιτιού του. Και το έκανε, με λίγη βοήθεια από τους φίλους του!
♫: «Mumford & Sons – Below My Feet»
Δεν το λες και πολύ φθινόπωρο ακόμα, μα πιο πολύ μια ενδιάμεση αρρωστημένη κατάσταση. Έχεις παρατηρήσει πόσο αλλοπρόσαλλα ντύνεται ο κόσμος; Εγώ τους παρατηρώ κάθε πρωί στο μετρό, μακρυμάνικο από πάνω και σαγιονάρα από κάτω ή μπότες από κάτω και αμάνικο από πάνω, λες και δεν ξέρουν αν ζεσταίνονται ή κρυώνουν. Και δεν λέει να αποφασίσει κι ο καιρός τι θέλει μπας κι αποφασίσουμε κι εμείς τι θέλουμε.
Η μοναδική ταινία που είδα φέτος στο φεστιβάλ ήταν αυτή. Αλλά παράπονο δεν έχω γιατί μου άρεσε πολύ! Τρυφερή, αστεία και συγκινητική, με έκανε να χαθώ για μια ώρα και κάτι ανάμεσα στις χρωματιστές πινελιές και τις γλυκές μελωδίες αυτού του φανταστικού κόσμου, όπου τα ποντίκια μεγαλώνουν για να γίνουν οδοντίατροι και οι αρκούδες έχουν μαγαζιά με γλυκίσματα. Δεν θα πω παραπάνω, βρες την και δες την!
Είμαι η Πόπη Παπαναστασίου (aka popitsi) & εργάζομαι ως graphic designer στην εταιρεία nevma. Μου αρέσουν οι Beatles, το cheesecake, οι πλαϊνές τσέπες στις φούστες & να φεύγω τελευταία απο το σινεμά!
Όλες οι φωτογραφίες και τα σχέδια ανήκουν σε εμένα, εκτός από εκείνες/α που αναφέρεται η πηγή που τα άντλησα. Σε περίπτωση αναδημοσίευσης θα το εκτιμούσα να με αναφέρετε ως πηγή και να δίνετε ένα link προς αυτό το blog!
