1 comment

12

Γράφοντάς το με αριθμούς μου φαίνεται ακόμα πιο μεγάλο σε πλήθος. Το γράφω μπας και το πιστέψω, αλλά και πάλι …

 Εγώ λέω να σταματήσω να μετράω, εσύ μάλλον δεν το’ κανες ποτέ.

Και ευτυχώς μετά απ΄ όλα αυτά που περνούν και φεύγουν, μένουν οι αγκαλιές στα θερινά, οι τεράστιες μακαρονάδες, τα αλμυρά φιλιά στη θάλασσα, το Simca να παίζει Urgent στο τέρμα, εσύ να μου λες να μην περπατάω ξυπόλυτη…

 *και τώρα που γράφω ξυπόλυτη είμαι

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...