DESIGN

Καρεκλεσ

Περπατάω που λες μια μέρα στη Βασ. Σοφίας και λίγο πριν στρίψω στη γωνία για να πάω γραφείο πέφτει το μάτι μου στη βιτρίνα της κλασικής gallery -που δεν θυμάμαι το όνομά της- και την βλέπω! Μαύρη με όμορφες καμπύλες, ολίγον τι γερασμένη μα τόσο μα τόσο τέλεια!  Σχεδόν κολλάω την μύτη μου στο τζάμι και κάθομαι και την κοιτάω σα χάνος για ώρα, και αρχίζω να σκέφτομαι που θα μπορούσα να την στριμώξω στο σαλονάκι μου, και μετά σκέφτομαι ότι πιθανότατα να πρέπει να πουλήσω το ίδιο μου το σπίτι για να την αγοράσω, και το συννεφάκι πάνω από το κεφάλι μου με εικόνα εμένα να βυθίζομαι μέσα της κάνει μπουμ! Μαζεύω τα κομμάτια μου και φεύγω. Και από τότε την έβλεπα παντού, σε περιοδικά, blogs, εκθέσεις, ταινίες ….μιλάω για μια καρέκλα, ναι! Αυτή του Charles Eames, που ίσως έχει χορτάσει κι εσένα το μάτι σου να βλέπεις παντού!

Αυτό το καιρό ψάχνω καρέκλες για το σαλονάκι και δεν μπορείς να φανταστείς ΠΟΣΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΕΧΩ ΔΕΙ! Τετράγωνες, στρογγυλές, πλαστικές, μεταλλικές, δερμάτινες, υφασμάτινες, μα κυρίως ακριβές χωρίς κανένα λόγο όταν ιδικά είναι απομίμηση κάποιας γνωστής (δική μου σκέψη), με λιγοστές καλές εξαιρέσεις. Όταν καταλήξω θα σου πω, αλλά κοίτα τι όμορφες καρέκλες έφτιαχναν τότε…

Playboy Magazine, Ιούλιος 1961.