LIFE
στο μαγικο τησ κοσμο
* Αυτή η τεχνική ονομάζεται cinemagraph και είναι κάποιοι εκεί έξω που την εφαρμόζουν εξαιρετικά!
* Αυτή η τεχνική ονομάζεται cinemagraph και είναι κάποιοι εκεί έξω που την εφαρμόζουν εξαιρετικά!
Έχουν περάσει 2 εβδομάδες περίπου κι έχω εκείνη τη γλυκιά νοσταλγία κοιτάζοντας ξανά και ξανά τις φωτογραφίες από τις διακοπές.
Η Σίφνος σε κάνει να την ερωτευτείς, σε παρασέρνει στους ρυθμούς της σα το γλυκό αεράκι που φυσούσε κάθε βράδυ, σε κάνει να δίνεις υποσχέσεις ότι θα την επισκεφθείς ξανά και ξανά…
Αλήθεια, θα μπορούσα να ζήσω εκεί, σ’ ένα από τα μικρά σπιτάκια του Αρτεμώνα με τις φανταστικές αυλές. Και τις Κυριακές να τρώμε ρεβυθάδα δίπλα στις τριανταφυλλιές… (έκανα ομοιοκαταληξία :P)
Τη Σίφνο την ερωτεύεσαι για την ανεπιτήδευτη ομορφιά της, κρυμμένη σε μικρές λεπτομέρειες. Από ένα ζωγραφιστό βαρκάκι πάνω σε μια πετζούλα* μέχρι το καθάριο λευκό του ασβέστη σε σπίτια, στενά κι εκκλησάκια, σε contrast με το καταγάλανο της θάλασσας και τ’ ουρανού. Tη μυρωδιά του θυμαριού κατεβαίνοντας να πας στους 7 Μάρτυρες, τις ατέλειωτες εκτάσεις από ξερολιθιές, τη γεύση της αλμύρας στο στόμα, από τη μυζήθρα, την κάπαρη και τα φρέσκα θαλασσινά, τα τσικάλια του Ατσόνιου στο Βαθύ (ας είναι καλά η Τζούλη -αυτή κι αν ήταν καλλιτέχνης κεραμίστρια- που μας έστειλε σ’ εκείνον).
*Κάποιο βράδυ σ’ ένα καφενείο του Αρτεμώνα, ο κ. Νεόφυτος -κάτοικος του νησιού- πάνω στην κουβέντα μας τόνισε ότι το πεζούλι αυτοί το λένε πετζούλα, με βαρύ τζου! Μου είπε επίσης να φάω μελόπιτα, τοπικό γλύκισμα, πράγμα που έπραξα…και πολύ καλά έκανα!
Συνεχίζεται…